Een bijzondere ontmoeting met dorpsdichter Herman Delwig
Deze keer wil ik graag een bijzondere ontmoeting met jullie delen: mijn gesprek met Herman Delwig, dorpsdichter van Westervoort, Gelderland. Herman kwam bij mij op bezoek en we hadden een warm en open gesprek. Hij vertelde, in korte maar krachtige lijnen, over zijn leven met zijn vrouw Irma – een verhaal dat hij heeft vastgelegd in zijn boek Orkaan in Irma.
In dit boek neemt Herman de lezer mee in een oprechte en kwetsbare beschrijving van zijn rol als echtgenoot en mantelzorger. Hij schetst hoe het is om samen te leven met een partner die een levensbedreigende ziekte heeft, en hoe zwaar het is om steeds opnieuw te moeten omgaan met verlies, onzekerheid en veranderende omstandigheden.
Het boek raakt, omdat het zo eerlijk is. Het biedt herkenning voor iedereen die zelf – of in de nabijheid van een ander – te maken krijgt met ziekte, verlies van perspectief en het voortdurend moeten aanpassen aan een nieuwe realiteit.
Ik heb het in één adem uitgelezen. Wat een kracht, wat een liefde – en wat een storm. Ik ben dankbaar dat ik een kijkje mocht nemen in de strijd die Irma en Herman samen hebben gevoerd. Een verhaal dat nog lang blijft resoneren.
Met toestemming van Herman deel ik graag het prachtige gedicht wat hij schreef:
Waar jij was ben jij niet meer,
waar jij bent zal alles blijven,
waar jij ging ga jij niet meer,
maar geen dood kan jou verdrijven.
In de verte zien jouw ogen,
waar je overal bent gegaan,
waar je fonkelde en straalde,
Waar je in ons blijft bestaan.
Waar jij was voel ik jouw warmte,
In de Mensen om ons heen,
ook in ons Huis van zoete in val,
waar zoveel mist, door jou Alleen.
met elke stap die ik zal zetten,
loop jij voor of achter mij,
met ieder woord dat ik zal spreken,
ga je in mijn geest voorbij.
Ik ga verder, waar jij zult blijven,
waar ik verdrink, verwonder jij,
waar ik sterf, kom jij tot leven,
in alles blijf jij deel van mij.
Herman Delwig
Orkaan in Irma
“Verloren aan kanker, gewonnen in trouw”
